Sinds ik een zoontje heb is er een boel veranderd. Vooral op het gebied van mijn favoriete hobby: surfen. Raf hield geen rekening met het juiste weer, een goed getijde en nog even een uurtje verder rijden ‘omdat daar de golven vast wel goed staan.’ Gelukkig heb ik mijn golven wel kunnen pakken de afgelopen twee jaar. Vooral dankzij een lieve vriendin, maar ook omdat we hem gewoon meenemen. In de kar op het strand, terwijl ik en mijn vriendin de surfsessies afwisselen. Met vier maanden was hij op zijn eerste surftrip. En nu Raf bijna tweeëneenhalf is wil hij zelf. “Surfen! Een groooote Golf!”
“I’m learning to fly but I ain’t got wings
Coming down is the hardest thing”
Tom Petty
We wonen een tijdje in Durban en daar zijn elke dag golven en een warme zee. En nu wordt het ineens nog een stuk leuker. Samen gaan we het zwembad in om te oefenen met peddelen en opstaan op het grote longboard. Of gewoon liggen, terwijl hij rondjes maakt in het zwembad. En sinds kort ook met het body board de zee in. Raf ingepakt in wetsuit en zwemvest. Papa houdt altijd een arm of been stevig vast, want het blijft ook wel spannend. Maar het is misschien wel het leukste dat ik met Raf heb gedaan. Hij is helemaal om, schreeuwt het van enthousiasme uit op het board. Hij raakt langzaam gewend aan de wilde zee, het vasthouden van het bord en koppie onder gaan. Nog even en hij kan zelf op een board. Alhoewel, eerst leren zwemmen misschien?
